اثر مهاری عناب و گلپر بر فعالیت آنزیم آلفا-گلوکوزیداز تخلیص شده جزیی از روده باریک موش

سابقه و هدف: مهارکننده های آلفا-گلوکوزیداز جهت درمان دیابت نوع 2، هیپرگلیسمی بعد از صرف غذا را کاهش می دهند. استفاده مداوم از این داروها اغلب با عوارض جانبی نامطلوب مانند سمیت کبدی و علایم سوء گوارشی مرتبط می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی اثر مهاری عناب و گلپر بر فعالیت آنزیم آلفا-گلوکوزیداز تخلیص شده جزیی از روده باریک موش می باشد. مواد و روش ها: آنزیم آلفا-گلوکوزیداز توسط کروماتوگرافی ژل فیلتراسیون سفادکس g-200 از روده باریک موش به طور جزئی تخلیص شد. سپس عصاره متانولی تام گیاهان تهیه گردید و ic50 اثر مهاری عصاره ها بر آنزیم آلفا-گلوکوزیداز به دست آمد و با ic50 داروی آکاربوز مقایسه گردید. محتوای پلی فنلی عصاره ها با تست فولن سیوکالتو و ظرفیت آنتی اکسیدانی عصاره با تست dpph مشخص شد. یافته ها: میزان فعالیت اختصاصی آنزیم پس از کروماتوگرافی برابر باu/mg  1/59 به دست آمد. ic50 عصاره های عناب و گلپر و آکاربوز برای مهار آنزیم آلفا-گلوکوزیداز، به ترتیب  μg/ml815، 258 و 104 محاسبه شد. هم چنین ic50 عصاره های عناب و گلپر جهت مهار رادیکال dpph، به ترتیب μg/ml  721 و 243 و محتوای پلی فنلی عصاره ها نیز به ترتیب 1/2±06/36 و 6/2±2/68 بر حسب میکروگرم معادل تانیک اسید در یک میلی گرم عصاره خام محاسبه گردید. استنتاج: عناب در طب سنتی جهت درمان اختلالات گوارشی، دردهای کبدی و دیابت و گلپر به عنوان ضد نفخ مصرف می شود و با توجه به ظرفیت آنتی اکسیدانی، محتوای پلی فنلی و ساپونین بالای این گیاهان، و اثر مهاری قابل توجه این دو گیاه بر آنزیم آلفا-گلوکوزیداز، می توان آن ها را به عنوان گیاهانی موثر در جهت بهبود حال بیماران دیابتی نوع 2 پیشنهاد داد.